Bryan Wolters (32) is voormalig Nederlands kampioen powerliften. Vanuit zijn studie Bewegingswetenschappen rolde hij zomaar het personal-trainersvak in. Door de jaren heen heeft hij daar zijn eigen draai aan weten te geven. Als strength coach deelt hij zijn kennis nu onder andere via trainingsprogramma’s, bekende blogs, podcasts en zelfs zijn eigen boek: “Ik werk het liefst met mensen die de competitie met zichzelf willen aangaan.”
En hoeveel kilo bankdruk je?
Op dit moment geen idee eigenlijk, maar mijn persoonlijk record is 175 kilo.
Ja, want je bent voormalig Nederlands kampioen powerliften. Hoe word je dat?
Als kind heb ik op redelijk hoog niveau getennist, maar tijdens mijn pubertijd bleek dat ik de top niet ging halen en daarmee verloor ik mijn motivatie. Toen dacht ik: ik ga breed worden. Een aantal van mijn vriendjes waren al bezig met opdrukken en situps en zo. Voor jongens van hun leeftijd hadden zij al best een gespierd lichaam. Dat wilde ik ook.
Na een jaar thuis opdrukken nam ik een baantje bij de lokale supermarkt in het dorp om een sportschoolabonnement te kunnen betalen. Vanaf dat moment ging het vrij hard. Ik leerde snel wat er allemaal voor nodig was om goed te trainen en nam dat ook serieus.
De studie Bewegingswetenschappen, die ik na mijn middelbare school ben gaan doen, gaf mij meer inzicht in hoe het menselijk lichaam werkte. Ik kwam in een community van studenten terecht die het ook allemaal tof vonden om te krachttrainen. Op een gegeven moment leek het ons leuk om mee te doen aan een powerlifting wedstrijd. Deze wedstrijden bestaan uit squat, bench press en deadlift elementen. Daar stonden we dan als groep universitaire studenten samen met de oude garde krachtsporters en bodybuilders. Het werd een soort verslaving om mee te doen aan die wedstrijden; steeds beter trainen, steeds meer eten, steeds een gewichtsklasse omhoog. Tegen het einde van mijn studententijd was ik zo’n 50 kilo aangekomen en bankdrukte ik dus die 175 kilo.
Rond mijn 23e heb ik aan mijn laatste wedstrijd meegedaan. De liefde voor wedstrijden was bekoeld en ik merkte dat de rek uit mijn lichaam was. De tientallen kilo’s die ik aankwam in mijn zoektocht naar kracht, maakte dat alles mij zwaar viel, zelfs het traplopen. Daarbij komt dat er niet veel professionele powerlifters bestaan. Je haalt het hooguit tot gesponsord atleet.
Maar een carrière in de fitnessindustrie stond dus wel in de sterren geschreven?
Tijdens het laatste jaar van mijn master ben ik als personal trainer aan de slag gegaan in de gym van een vriend. Zo kon ik met mijn hobby wat geld verdienen en hoefde ik niet, als barman, tot midden in de nacht biertjes staan tappen op het Leidseplein of iets dergelijks. Na mijn afstuderen kreeg ik een fulltime baan aangeboden, zo rolde ik een beetje de ‘trainerswereld’ in.
Je begon dus als personal trainer, maar tegenwoordig noem je jezelf een strength coach?
De sportscholen in Amsterdam bleven als paddenstoelen de grond uitschieten en voor ik het wist waren we zoveel jaar verder. Ik was inmiddels actief bij de Vondelgym toen ik realiseerde dat ik het liefst met mensen werkte die dezelfde ijzeren mentaliteit konden opbrengen die ik had in mijn powerlifting tijd: bitten by the iron bug. Ik noemde me niet langer personal trainer, maar strength coach. Ik ben onder andere gaan bloggen op mijn website om mijn kennis te delen. Zo kwam ik bijvoorbeeld terecht op platforms als Men’s Health en heb ik uiteindelijk ook een boek geschreven dat eind vorig jaar is gepubliceerd. Je kunt nu bij mij komen trainen als je de extra mile wil gaan. Die verandering is een van mijn beste professionele beslissingen ooit.
Over jouw boek, genaamd Kracht, gesproken. Voor wie heb je dit boek geschreven?
Voor iedereen die in de sportschool aan de slag wil om een beetje kracht en spiermassa op te bouwen. Wat mij opviel als trainer was dat er heel veel onduidelijkheid bestond over de basis van krachttraining. Het internet is overspoeld met enerzijds de gebakken lucht van sommige influencers en aan de andere kant is er super wetenschappelijke informatie waar je nauwelijks doorheen komt. Een belangrijk speerpunt was dus ook de leesbaarheid.
Welke misvatting over krachttraining zou je bij dezen willen rechtzetten?
Een grote misvatting die ik wel eens tegenkom is dat mensen denken dat vrouwen niet veel kracht en spiermassa kunnen opbouwen. Het is een hardnekkig fabel dat alleen mannen sterk kunnen worden en dat vrouwen daar eigenlijk niet voor gemaakt zijn. Vrouwen kunnen relatief even sterk worden als mannen. Het absolute krachtsverschil heeft vooral te maken met lichaamsgewicht en sociaal culturele verschijnselen. Vrouwen hebben net zo veel potentie om kracht en spiermassa op te bouwen als mannen.
Iedereen weet dat het goed is om te sporten, waarom hebben we dan toch allemaal die extra motivatie nodig, denk je?
Ik denk dat mensen een evolutionaire drang hebben om het zichzelf comfortabel te maken. Van nature willen we energie besparen. Het is chill om te zitten, of om met de auto te gaan in plaats van de fiets. Maar het lichaam heeft juist inspanning en belasting nodig, zowel fysiek als mentaal, om zichzelf te onderhouden. Het menselijk lichaam is nog aangepast aan het tijdperk van vòòr de industriële revolutie; waar geen auto’s bestonden, je niet op elke straathoek een chocoladereep kon kopen of vanuit je luie stoel een pizza kon bestellen. In zo’n wereld van schaarste is het heel belangrijk om je energie goed te conserveren. In het westen leven we nu in een wereld van overvloed, waardoor die evolutionaire mismatch is ontstaan. Ons instinct vertelt dat we voorzichtig moeten zijn met onze energie, terwijl we ondertussen op ieder moment van de dag het eten naar binnen kunnen schuiven. Keihard trainen gaat in principe dus tegen je natuurlijke instincten in.
Wat kunnen mensen doen die moeite hebben hun levensstijl te veranderen?
Neem de allerkleinste stap die je kunt zetten, houdt dat vol en zodra je daaraan gewend bent zet je een stap extra. Dat is de manier om echte verandering te realiseren.
Tot slot, wat betekent succes voor jou?
Wanneer het mij lukt om een mooie balans te hebben tussen dingen die ik vrijblijvend en voor mijn lol kan doen en zaken die me belasten en misschien toch een beetje stress geven. Waar we het eerder over hadden: het menselijk lichaam heeft toch inspanning en belasting nodig om zichzelf te onderhouden.
Website: bryanwolters.nl
Foto’s door: @brutravels
